بررسی میزانآمادگی بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی تبریزبرای مواجهه با حوادث غیرمترقبه

مقدمه: حوادث غیرمترقبه و بلایا، اغلب وقایعی غیرقابل کنترل هستند که در سراسر دنیا و همچنین ایران نیز اتفاق می­افتند. مراکز درمانی به ویژه بیمارسـتان­­ها، که نقش مهمی در درمان مصدومان و مجروحان و مـوفقیت در زمان بحران ها را ایـفا می­کند نیازمند آمادگی مناسب هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان آمادگی بیمارستان­های دانشگاه علوم پزشکی تبریز برای مواجهه با بحران طراحی شده است. روش‌ها: این مطالعه به روش مقطعی -توصیفی در سال 1390 و در شش بیمارستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام پذیرفت. داده‌ها با استفاده از چک لیستی که پایایی آن در حد قابل قبول برآورد شد، روایی آن نیز به وسیله صاحب ­ نظران در دسترس مورد تأیید قرار گرفت­، گردآوری گردید و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 تحلیل شد. نتا‌یج: بیمارستان ­ های مورد پژوهش با کسب 30 % از امتیاز کل مربوط به پذیرش، کمترین آمادگی را از لحاظ مقابله با بحران برخوردار بودند. اورژانس (­54 %) ، پشتیبانی (57 %) و ترافیک (­58 %) همچنان از وضعیت متوسطی برخوردار بودند، اما نسبت به سایر عوامل در وضعیت بهتری قرار داشتند. همچنین بیمارستان ­ های مورد پژوهش از حیث نیروی انسانی، ساختار و تشکیلات به ترتیب با امتیاز 77 % و 66 % در وضعیت خوب قرار داشتند و از نظر فضای فیزیکی (47 %) ، نمودار عملکرد (­44 %) و پروتکل‌ها (­40 %) از وضعیت متوسط برخوردار بودند. بحث و نتیجه‌گیری: مطابق با استانداردهای لازم برای مدیریت بحران در شرایط اضطراری بیمارستان‌های مورد مطالعه در تبریز با داشتن آمادگی متوسط در زمینه ­ های اورژانس، تخلیه و انتقال، ترافیک، ارتباطات، امنیت، آموزش، پشتیبانی، نیروی انسانی و مدیریت و مخصوصاً پذیرش نیاز به بهبود دارند و ضروری است تدابیر مناسبی در این زمینه اتخاذ گردد.